Η όποια θέση του σώματος στον χώρο, μας γίνεται αντιληπτή μέσω των αισθήσεων. Τον χώρο τον μυρίζουμε, τον αγγίζουμε, τον ακούμε, τον βλέπουμε και τον γευόμαστε.
Οι πιθανές θέσεις που μπορεί να πάρει το σώμα, μας γίνονται κατανοητές μέσα από ένα κώδικα συσχετισμών, σχέσεων, κανονισμών, οργάνωσης και επιθυμίας. Ως επιθυμία θεωρείται όχι μόνο τη λογική κατανόηση/περιγραφή σωματικών και συναισθηματικών αναγκών αλλά (πολύ περισσότερο) και το αποτέλεσμα μιας συστηματικής και διαρκώς μεταλλασσόμενης διαδικασίας λογικού προσδιορισμού του εαυτού σε σχέση με το σύνολο (1).
Η τελική θέση που θα καταλάβει το σώμα, ορίζεται από την προβολή της επιθυμίας μας στον χώρο, καθοδηγούμενης από τις αισθήσεις και τις εκάστοτε ανάγκες μας, αμφισβητεί ή σέβεται τον παραπάνω χωρικό κώδικα. Στην περίπτωση του δημοσίου χώρου η προβολή αυτή, πολλές φορές οδηγεί σε ιδιωτικοποίηση μέρους του.
Το περπάτημα με την αυτή ακριβώς λειτουργία του, ως διαδοχική τοποθέτηση του σώματος σε θέσεις, ως ένωση/γεφύρωση διαφορετικών τοποθεσιών, ως κίνηση (ροή) που διαγράφεται μεταξύ άλλων θέσεων, και σε συνδυασμό με την περιπλάνηση, την διαρκή αλλαγή τόπων, δοκιμάζει όλες εκείνες τις συνθήκες δημιουργίας του χώρου.
Στην περίπτωση εκείνη που η όποια πορεία της περιπλάνησης ενεργεί ως αναίρεση, αμφισβήτηση, άρνηση ή και απλή ερώτηση στο προβλεπόμενο/προδιαγεγραμμένο (δομημένος/ορισμένος χώρος και λειτουργίες), προκύπτει ένας αναπρογραμματισμός του χωρικού κώδικα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το σώμα δρα επανασχεδιάζοντας προσωρινά τον χώρο που καταλαμβάνει.
(1) Μεταλλασσόμενης γιατί ο όποιος προσδιορισμός μπορεί να είναι μόνο συγκριτικός και το μέγεθος σύγκρισης είναι το μεταλλασσόμενο σε δομές, ανάγκες, συμφωνίες, λειτουργίες κτλ. κοινωνικό σύνολο, και συστηματικής γιατί μια οποιαδήποτε συνεχής διαδικασία δημιουργεί μνήμη, αποθηκεύοντας έτσι δεδομένα που άσχετα με την αξιοποίησή τους ορίζουν ένα σύστημα.
Labels: discuss walks 1-3
0 Comments:
Post a Comment
<< Home