ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΤΟΕΣ

Ιδιαίτερος χώρος οι στοές. Συνήθως καθώς πέρνα κάνεις μέσα από αυτές αισθάνεται την ανάγκη να οδηγηθεί στο τέλος τους το συντομότερο δυνατόν. Τι συμβαίνει όμως όταν περνώντας από τις στοές συναντάς έναν άνθρωπο όχι μόνο πρόθυμο να σε οδηγήσει στην έξοδο της άλλα και να χρωματίσει την διαδρομή σου διαβάζοντας ένα κείμενο; Πιστεύω πως αυτό που συμβαίνει είναι θέμα «εμπιστοσύνης». Είτε είσαι ανοιχτός στο νέο αυτό άκουσμα που σου προσφέρεται, είτε όχι. Το ουσιαστικό σημείο όμως σε αυτή την δράση, είναι παραδόξως η εικόνα. Η εικόνα ενός συνόλου ανθρώπων πρόθυμων να αναγνώσουν, να επαναλαμβάνουν διαδρομές μέσα στις στοές, άλλα και των μπαλαντέρ, εκείνων δηλαδή που αποδέχονται ή αρνούνται την πρόσκληση να ακούσουν. Νομίζω ότι με την κίνηση μας αυτή «σημειωθήκαμε» στον χώρο. Ίσως αφήνοντας το αποτύπωμα της αύρας μας στις στοές, να γίναμε αναγκαίοι στους διαβάτες.