perpatima 4

Δημιουργούμε ένα νοητό όριο.
Διαβάζει η μία αντικριστά από την άλλη, έχοντας τοποθετήσει τα σώματα μας - και τον λόγο μας - στις δυο άκρες της στοάς.
Ανάμεσά μας περνάει κόσμος, παρόλο που του κάνει εντύπωση το γεγονός, δε διστάζει να
παρεμβάλει το σώμα του σ'αυτή τη γέφυρα λόγου που έχουμε δημιουργήσει.
Αυτή η στάση που τοποθετήσαμε τα σώματά μας, δεν φαίνεται να επιρεάζει σχεδόν καθόλου την κίνηση των περαστικών με τη λεπτομέρεια ότι ίσως μερικές φορές την επιβραδύνει για λίγο.





Εδώ επικεντρώνουμε την προσοχή μας στην πορεία που ακολουθούμε κ τις κινήσεις που κάνουμε, ούτως ώστε να έχουμε όσο το δυνατό καλύτερες συνθήκες ακουστικής του λόγου του διπλανού μας.
Περπατάμε ανά ζευγάρια ανάμεσα σε στοές κ διασχίζοντας δρόμους. Μέσα στις στοές , στο μεγαλύτερο μέρος τους, υπάρχει η δυνατότητα να ακούσεις τον άλλον καθαρά. Στο δρόμο αυτή η δυνατότητα χάνεται λόγω θορύβου κυρίως αλλά κ της κίνησης των αυτοκινήτων που σου αποσπά την προσοχή.
Εντοπίζουμε ένα σημείο όπου η ακουστική βελτιστοποιείται και το παρουσιάζουμε εδώ.
Μπαίνουμε στον κοινόχρηστο χώρο ενός κτηρίου, σ' ένα κενό κλιμακοστάσιο.