Μείλιχος

Η περιπλάνηση, φέρνει το σώμα, μέσα σε και αντιμέτωπο με τον δομημένο χώρο, αόριστο και ορισμένο, όπου αόριστος είναι ο χώρος που περιέχονται η δυνητική ελευθερία/ελαστικότητα/Α-κτιστο, και ορισμένος είναι ο χώρος οπού περιέχονται οι εφαρμοσμένοι όροι/ανελαστικότητα/κτιστό.
Η παράμετρος εκείνη που οριστικοποιεί την δράση του σώματος στον χώρο, είναι η θεώρηση που έχει κάθε στιγμή ο χρήστης για τον ίδιο σε σχέση με τον χώρο (προβαλλόμενες επιθυμίες του χρήστη στο χώρο και εφαρμογές του αισθήματος ιδιοκτησίας σε αυτόν).
Ο σωματικός σχεδιασμός τότε, προκύπτει από την πρόκληση/σύγκρουση μεταξύ αορίστου και ορισμένου χώρου , όταν το σώμα δραστηριοποιείται ύστερα από συγκεκριμένη θεώρηση του χρήστη.
Στον Μείλιχο όπου τα όρια του ποταμού είναι συγχρόνως και διαχωριστικά όρια του ορισμένου δομημένου χώρου, στην κάθε όχθη του , και ο περιεχόμενος χώρος αποτελεί εμπόδιο που σε κάποιες θέσεις απλά υπερπηδείται, προτείνεται δράση κάλυψης του κενού ορίου/ποταμού και διαμόρφωσή του σε προορισμό, σε ένα χώρο , ένωσης.
Προτείνεται το γέμισμα όλων των προσβάσιμων τοποθεσιών του ποταμού με πλήθος κόσμου ώστε προσωρινά ο Μείλιχος να μετατραπεί σε χώρο εστίασης .